Συναισθήματα

Η συναισθηματική αγωγή αποτελεί σημαντικό μέρος της προσχολικής αγωγής.Αυτές τις μέρες λοιπόν ασχοληθήκαμε με τα συναισθήματα. Σκοπός, να μάθουν τα παιδιά να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να τα εκφράζουν και να τα διαχειρίζονται.
Αρχικά, είδαμε εικόνες από το βιβλίο "Συναισθηματική αγωγή" της κας Δεληκανάκη Νίκης όπου εικονίζονται παιδιά κάτω από διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις (χαρούμενα, λυπημένα, φοβισμένα κ.α.)

Συζητήσαμε πάνω στις εικόνες που είδαμε (Τι νομίζετε ότι αισθάνονται αυτά τα παιδιά; Γιατί;)
Έπειτα γράψαμε σ' έναν πίνακα πότε αισθανόμαστε χαρούμενοι, λυπημένοι, φοβισμένοι και θυμωμένοι...

Αναγνωρίσαμε τα συναισθήματα που απεικονίζουν γνωστοί πίνακες ζωγραφικής,

τα αναπαραστήσαμε με το σώμα μας,

Κατασκευάσαμε το ζάρι των συναισθημάτων και το κάθε παιδί που το παίζει, αναπαριστά με το σώμα του και με έκφραση προσώπου το συναίσθημα που τυχαίνει.... 

Γράψαμε τις λέξεις των συναισθημάτων με βάση τους πίνακες που είδαμε σε φύλλο εργασίας...

και σε άλλο φύλλο ζωγράφισαν: "Τι μας κάνει να νοιώθουμε διάφορα συναισθήματα"

Δείξαμε στα παιδιά εικόνες από μάσκες και συζητήσαμε τις εντυπώσεις τους. 

Πως νοιώθει η μια; πως η άλλη; (χαρά λύπη). Μετά εξηγήσαμε πως συμβολίζουν την κωμωδία και το δράμα αντίστοιχα στο θέατρο. Συζητήσαμε πως νοιώθουμε εμείς βλέποντας μια κωμωδία και πως όταν βλέπουμε δράμα. Στην συνέχεια δώσαμε φύλλο εργασίας με τις μάσκες. Τους ζητήσαμε να κλείσουν τα μάτια να σκεφτούν και να νιώσουν με τι χρώματα θέλουν να ζωγραφίσουν την χαμογελαστή μάσκα και με τι χρώματα την λυπημένη...

Επίσης το ίδιο έγινε και με τους πίνακες ζωγραφικής " Την Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι και τη Κραυγή του Έντβαρντ Μούνκ". Τους παρατήρησαν τα παιδιά και μας περιέγραψαν

τα συναισθήματα που τους προκαλούν. Μετά σε φύλλο εργασίας προσπάθησαν να αποτυπώσουν με χρώματα που ταιριάζει στον κάθε ένα,το συναίσθημα που τους προκαλεί..

  Μετρήσαμε χαρούμενες, λυπημένες και θυμωμένες φατσούλες και γράψαμε το σωστό αριθμό...

Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας σε χαρτάκια, τους ρίξαμε στο τσουκάλι, τους μαγειρέψαμε, χορέψαμε και τραγουδήσαμε :

Φόβους ρίχνω στο τσουκάλι και χορεύω γύρω-γύρω

παίρνω ένα μακρύ κουτάλι με τους φίλους μου τριγύρω

ρίχνω αλάτι και πιπέρι τραγουδάμε και γελάμε

θα τους φάω το μεσημέρι τι ωραία που περνάμε.

(Τη δραστηριότητα την πήραμε από το βιβλίο "Συναισθηματική αγωγή" της κας Δεληκανάκη )

Οι φόβοι μας......

Διαβάσαμε από το βιβλίο της Δεληκανάκη την ιστορία για τους φόβους και επεξεργαστήκαμε την πρόταση " Δεν φοβάμαι το σκοτάδι" . Προσπαθήσαμε να διαβάσουμε τι λέει, ανακατεύαμε τις συλλαβές και τις βάζαμε ξανά στην σειρά, κρύβαμε μια συλλαβή και προσπαθούσαμε να βρούμε ποια λείπει..... 

Φτιάξαμε και ονειροπαγίδες για να παγιδεύουν τους εφιάλτες μας...

Διαβάσαμε το βιβλίο "Θυμός"και φουσκώσαμε ένα μπαλόνι για να δείξουμε πως γεμίζει θυμό το σώμα μας. Αν το φουσκώσουμε πάρα πολύ θα σπάσει, θα μας τρομάξει και ίσως μας πονέσει.Αν το φουσκώσουμε λίγο και το ξεφουσκώσουμε σιγά-σιγά είναι καλύτερα...

 Οι θυμοί μας ζωγραφισμένοι πάνω στο μπαλόνι...

Σκεφτήκαμε τρόπους να διαχειριζόμαστε το θυμό μας (να κουλουριαζόμαστε ώσπου να μας περάσει, να καθόμαστε μόνοι μας σε μια γωνιά αγκαλιά με το αγαπημένο μας παιχνίδι κ.α.)

 Διαβάσαμε το βιβλίο "Οι φίλοι είναι για πάντα", και φτιάξαμε ένα δώρο-καρδούλα για τον καλύτερό μας φίλο και του το δώσαμε!

Είδαμε τον πίνακα του Γιάννη Γαϊτη "Ο φίλος μου και εγώ".  Συζητήσαμε για την αξία της φιλίας, τι μας προσφέρει ένας φίλος, τι κάνω με τους φίλους, ποιός είναι ο καλύτερος φίλος μας......

και με βάση τον πίνακα του Γαϊτη,σε φύλλο εργασίας ζωγραφίσαμε τον φίλο που θέλουμε να έχουμε δίπλα μας και γράψαμε και το όνομα του..