qr code

qr code

Είμαστε όλοι φίλοι

Είμαστε όλοι φίλοι
"Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πως να ζω, τι να κάνω και πως να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο.Η σοφία δε βρισκόταν στην κορφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο"
Του Robert Fulghum

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Πότε αισθανόμαστε χαρά, λύπη, θυμό, φόβο; Κάθε νήπιο έδωσε τις δικές του απαντήσεις.
Προσποιηθήκαμε τους χαρούμενους, τους λυπημένους, τους φοβισμένους και τους θυμωμένους.
Παρατηρήσαμε τις εκφράσεις του προσώπου μας.
Βλέπε προηγούμενες αναρτήσεις εδώ
Διαβάσαμε το βιβλίο "Ο Πάκι δεν φοβάται το σκοτάδι" της Ρένας Ρώσση- Ζαϊρη...


Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας σε χαρτάκια, τους βάλαμε στο τσουκάλι, τους μαγειρέψαμε τραγουδώντας, και τους φάγαμε  (τη δραστηριότητα την πήραμε από το βιβλίο της κας Δεληκανάκη Νίκης "Συναισθηματική αγωγή"....


Σκεφτήκαμε τρόπους διαχείρισης του θυμού μας (π.χ. αγκαλιάζω το αρκουδάκι μου, χτυπάω το μαξιλάρι μου, φουσκώνω ένα μπαλόνι κ.α.)
Γνωρίσαμε πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν συναισθήματα, τους ζωγραφίσαμε και πήραμε τη θέση των ηρώων τους...
"Μόνα Λίζα" του Λεονάρντο Ντα Βίντσι...


Η "Κραυγή" του Έντβαρντ Μουνκ"


Συζητήσαμε πως αισθανόμαστε σήμερα και με μανταλάκια που είχαν πάνω το όνομα τους, δήλωσαν το συναίσθημα τους . Συμπέρασμα..... η πλειοψηφία, εκτός δύο παιδιών που δήλωσαν λυπημένα (και συζητήσαμε για αυτό), είναι χαρούμενοι σήμερα.... άρα είμαστε μια χαρούμενη τάξη. Αυτό επαναλαμβάνεται κάθε μέρα και αναλόγως συζητάμε....





Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου